Het is nu al weer het vierde jaar dat het aanhoudend droog is in de Hoorn van Afrika. Vooral in het oostelijke deel is het kurk en kurkdroog. Oogsten zijn mislukt, er heerst een watertekort en daardoor sterft het vee massaal. Hierdoor is een groot voedseltekort ontstaan en door de droogte is ook een groot tekort aan drinkwater. Niet alleen de hongersnood bedreigt de inwoners, ook conflicten die de landen in deze regio verscheuren raken miljoenen mensen.
Door de droogte is er ook voor de dieren niks meer te eten, laat staan te drinken. Op deze foto het karkas van een kameel (Kenia, bron: ANP)
Natte seizoen
Het doorgaans natte seizoen in de Hoorn van Afrika loopt van juni t/m september, droge periode van oktober t/m mei. De afgelopen vier jaar zijn de droge perioden erg droog verlopen, maar in de doorgaans natte seizoenen bleef de regen ook regen uit. De oorzaak van de aanhoudende droogte is te vinden in een terugkerend meteorologisch proces dat zich ver weg van Afrika afspeelt. Hiervoor moeten we gaan kijken naar de Stille Oceaan.
De Hoorn van Afrika
La Nina
In het deel van de Stille Oceaan tussen Zuid-Amerika en Australië waait doorgaans een oostenwind, ook wel de oostpassaat genoemd. Wanneer deze passaat wordt versterkt en het warme zeewater voor de westkust van Zuid-Amerika wordt opgestuwd richting Australië spreken we van een La Nina (de tegenhanger van El Nino). Voor de kust van Peru zwelt koud water op en in de regio van Australië bevindt zich inmiddels het zeer warme zeewater. De lucht erboven stijgt op, condenseert en vervolgens ontstaan zware buien en zones met veel regen. Kortom, in de La Nina-jaar is het in de regio Australië en Indonesië erg nat.
De lucht die is opgestegen keert op grote hoogte overigens weer terug richting Zuid Amerika waar het daar weer daalt. Zo ontstaat een circulatie die de oostpassaat ook weer kan verstreken. Door de dalende lucht is het voor de kust van Peru lange tijd droog en koel.
Warm water wordt door de sterke oostpassaat richting Australië en Indonesië gestuwd. Aan de westkust van Zuid-Amerika welt koud water op.
Walker-circulatie
De circulatie die boven de Stille Oceaan aanwezig is, is onderdeel van de zogenaamde Walker-circulatie. Deze bestaat namelijk uit meerdere cellen en een andere cel bevindt zich boven de Indische Oceaan. De lucht die is opgestegen bij Australië stroomt namelijk niet alleen (op hoogte) terug richting Zuid-Amerika, maar ook richting Afrika. Vervolgens zet de daling van de lucht weer in ergens boven de Indische Oceaan of Arabische Zee, ver uit de kust van Afrika. 
Walker circulatie ten tijde van La Nina (bron: NOAA)
In een La Nina-jaar wordt de circulatie niet alleen boven de Stille Oceaan versterkt, maar ook boven de Indische Oceaan. Hierdoor weet de luchtstroom op hoogte de Hoorn van Afrika te bereiken, al waar het ook daalt. De dalende luchtbeweging, ook al wel subsidentie genoemd zorgt voor het uitdrogen van de lucht. Wolken verdwijnen en daarmee ook de kans op regen.
Gevolgen
De gevolgen van La Nina zijn op meerdere plekken te merken. Het is juist veel natter in Indonesië en delen van Australië. Ook in het noorden van India is het in een La Nina jaar natter, evenals het noorden Zuid-Amerika. Droogte heerst dan vooral aan de westkust, zoals in Peru. Ook is er meestal sprake van droogte in het zuiden van de Verenigde Staten.
Gevolgen van La Nina
Vooruitzichten
Voor de Hoorn van Afrika zijn de vooruitzichten zeer ongunstig. De versterkte La Nina-circulatie lijkt zich volgens de laatste gegevens van de NOAA aan te houden. De kans is groot dat het droge weer aanhoudt, ook in de komende maanden die doorgaans gepaard gaan met kostbaar hemelwater.
De kans dat La Nina aanhoudt is erg groot (bron: NOAA/NCEP)
