Meteorologen
Helga van Leur
Weervrouw Helga van Leur heeft op 30 juni 2017 voor de laatste keer het weerbericht gepresenteerd. Na twintig jaar vertelt ze de kijker niet langer of er morgen regen of zon wordt verwacht, of je een lange of een korte broek aan moet. Wij spreken haar over de hoogte- en dieptepunten. "Je wordt aangesproken door jonge knullen van wie ik de moeder had kunnen zijn."
In samenwerking met RTL Nieuws
Hoe ben je weervrouw geworden?
Ik deed in Wageningen de studie Bodem, water, atmosfeer en heb stage gelopen bij Meteo Consult. Dat vond ik zo leuk dat ik er ging werken na mijn studie. Dat was hartstikke leerzaam. Ik schreef artikelen voor verschillende kranten, hield radiopraatjes en moest daarbij altijd de diversiteit van de doelgroepen in mijn achterhoofd houden.
Na een paar jaar vroeg RTL in 1997 of ik een screentest wilde doen voor het dagelijkse programma Weer en Verkeer op RTL 5. Peter Timofeeff maakte dat programma en ze zochten iemand die het afwisselend met Peter kon presenteren. Ik wilde helemaal niet. Het was niets voor mij, televisie. Ik was onzeker en wilde helemaal niet zo in de belangstelling staan. Na lang aandringen en de belofte dat er ook nog iemand anders in de picture was, besloot ik toch de screentest te doen. Ze waren tevreden, want ik mocht komen. Ik presenteerde als Peter vrij was.
Na een paar maanden ging ik ook meedraaien met het weerbericht op RTL 4. Daar werkten John Bernard, Margot Ribberink en Reinier van den Berg."
Veranderde dat je leven?
Ik werd na verloop van tijd wel eens herkend op straat. De eerste keer dat dat gebeurde wandelde ik in het bos op de Posbank bij Arnhem. Een vrouw kwam op me af en zei dat ze me herkende. Ze was slechthorend en zei dat ze het prettig vond als ik het weer deed omdat mijn stem helder is. Ook vond ze dat ze door mijn open gezicht goed kon zien wat ik zei. Dat was heel leuk. Mijn eerste fanmail kwam van een Nederlandse man uit Duitsland.
Mensen herkennen me wel eens als ik op straat loop. Je ziet dan vaak dat ze je niet altijd kunnen plaatsen. Dan zie je ze nadenken, ken ik haar van de winkel of van school. Er kwam ook een keer iemand op me af die riep: 'Ik weet wie jij bent! Jij bent Diana Woei'. (NOS-weervrouw, red).
Toch is er voor de kijkers nog wel een afstand als je met het nieuws te maken hebt. Dat merkte ik toen ik in 2007 meedeed aan het tv-programma Dancing with the Stars. Dan heb je veel meer contact met het publiek. Ik werd aangesproken door allemaal jonge knullen. Dan denk ik: ik had je moeder kunnen zijn. Ik won het programma ook nog. Niet omdat ik zo'n goede danser ben, dat valt reuze mee, maar misschien omdat kijkers zagen dat ik er lol in had.
Wat was een hoogtepunt?
Er waren verschillende hoogtepunten. Ik vond het mooi dat ik nieuwe dingen kon uitproberen. Ik vond het kicken als ik iets op een leuke creatieve manier inzichtelijk kon maken. Zo wilde ik een keer aandacht besteden aan extreme regenval. Om duidelijk te maken hoeveel regen er was gevallen, bedacht ik dat te kunnen doen met watertonnen uit van die waterkoelers die op kantoor staan. We zochten alle lege tonnen op in het RTL-gebouw en gebruikten die in het item. Dat deed ik samen met de regie en dan hebben we het er uitgebreid over. Dat is heel leuk als dat lukt. Daar ben ik trots op.
Een ander hoogtepunt was in 2010 het bezoek aan Groenland voor een programma over de opwarming van de aarde. Ik maakte dat samen met collega Reinoud Broekhuijsen. Daar kamperen tussen het scheurende en smeltende ijs was heel indrukwekkend. Ook de Solar Challenge volgen in Australië in 2011 voor een programma over innovatie, hightech en klimaat, was heel bijzonder.
En dieptepunten?
Het overlijden van RTL Nieuws-cameraman Stan Storimans was een dieptepunt. Toen ik dat hoorde, viel ik bijna flauw. Maar ook toen een collega zijn vrouw verloor. Dat zijn verschrikkelijke dingen.
Wat ga je missen?
Al die fijne collega's. En de dynamiek van een nieuwsorganisatie. Toen de Irak-oorlog begon en correspondent Conny Mus op de zender wilde. Hij stond te vloeken omdat de reclame nog niet was afgelopen. Op dat soort hectische momenten sprong ik bij als manusje-van-alles. Het weerbericht was op dat moment even minder belangrijk.
Wat ga je nu eigenlijk doen?
Ik ga mij toeleggen op communicatie over klimaat, duurzaamheid en gedrag. Door het geven van lezingen, regelmatig verhalen te maken over deze onderwerpen en vooral de inspiratie op te zoeken. Voor mijzelf en het publiek. Wat kunnen mensen veranderen om samen te werken aan een groene, betaalbare en gezonde toekomst? Dat deed ik al naast mij RTL weerwerk en dat ga ik verder uitbreiden.